Moje niebo

 "Po moim niebie lata" - odkąd mam kawałek swojego też tak reaguje, no chyba, że to ptaszyna jakaś. Wtedy siedzę cicho, bo przecież to ja do nich się wprowadziłam a nie, że odwrotnie! Czuje respekt, nowa jestem. Taki ptak to spoko, ale już świstak albo szop pracz, to potrafi pokazać kto tu rządzi.

No i ten klimat, surowy i jednocześnie do zniesienia, ale pod warunkiem, że się go nauczysz.

Co roku powtarzam sobie patrz na sąsiada, on się urodził w tym klimacie, wie co i kiedy sadzić, wyrywać czy dekorować. No i dupa, znowu mi było żal pozbywać się kwiatków, które kwitły (jednoroczne), zostały jeszcze na patio. I co? I przsłowiowa kicha. Wstaje, któregoś dnia i widzę całość zmarznięta, oszroniona. Do śmieci.

W zeszłym roku pokazywaliśmy sobie kuku na muniu jak sąsiad dekorował dom na boże narodzenie zaraz po zdjęciu tej halloweenowej. I co? I znowu kicha. My zaczeliśmy w połowie grudnia, ale w puchówkach (po Marianie oczywiscie!!!) i z przerwami na rozgrzanie, bo tak mroziło. Dekoracja była do poprawienia dnia następnego, bo jakoś tak krzywo skubana zawisła w niektórych miejscach. Dnia następnego po południu poprawialiśmy, bo rano się leczyliśmy po tym rozgrzewaniu ...

Ciekawe czy w tym roku się zdecydujemy naśladować Tubylca? Oby tak. Wątroba jest jedna!

 

Fotki mojego nieba.

Mad dog, czyli Nebraska!

Był taki dzień, który bardzo dziwnie się skończył.
Ale od początku.

Ze znajomymi z pracy robimy sobie czasami małe rauciki, które zawsze są powiązane z degustacją czegoś dobrego. Pragnę podkreślić (taka formalność), że owe odbywają się zawsze, no albo prawie zawsze po pracy.

Kiedy już się skończyły pomysły i zimniej się zrobiło jakoś, zaproponowałam degustacje wściekłych psów. Zapomniałam napisać, że chodzi w tych naszych spotkaniach o smakowanie głównie win, różne roczniki, winnice, ceny itd. W naszym gronie 99% to osoby francuskojezyczne. Wściekłe psy więc, jak najbardziej nadawały się na chłodny dzień, no i spróbowanie czegoś z kraju tego 1% co zostaje do 100% zwykle zgromadzonych jest jak najbardziej politycznie wskazane. Wszyscy bardzo ucieszyli się z mojej propozycji.

Zaczęłam się więc przygotowywać. Najszybciej udało mi się kupić alkohol i tabasco. Sok, a raczej gęsty syrop malinowy wymagał wiekszej akrobacji, ponieważ można go dostać tylko w polskim sklepie, który nie jest mi po drodze. Ale, jak się zawzięłam, to i to zakupiłam! Jestem gotowa. Trochę się martwie czy starczy alkoholu 0,5 litra na dziesięć osób. Nawet jak to tylko degustacja, to jakoś mało mi się wydaje ...

W dniu spotkania skreśliłam jeszcze parę słów z opisem mieszanki, którą za parę godzin mieliśmy spróbować (po pracy oczywiście) i wysłałam do naszej małej grupy, sami sprawdzeni ludzie. Napisałam coś tam o rozgrzewającym efekcie, smaku alkoholu totalnie przykrytym słodyczą soku i zdecydowanym akcencie tabasco. Na koniec walnęłam coś o haśle "Teraz Polska" swego czasu promującym nasz kraj, bo drink kolorystycznie kojarzy sie z naszymi narodowymi kolorami. Jednak ciągle wracła do mnie myśl czy starczy ...

Aż w końcu "nadejszła wielkopomna chwila". Po pierwszym, bardzo delikatnym (zmieniłam ciut proporcje, mniej% wlałam) rozlaniu - euforia, sukces. Proszą o jeszcze! A ja cała w nerwach czy starczy ...
Nauczyłam ich słynnego "na zdrowie" i lecimy, jedynie proszą o mało wódeczki (???), a więcej soczku.
I teraz nastąpiła zmiana w moich lękach. Impreza się rozkręca a mi kuźwa soczku zabraknie!

I tak się stało.

Po trzecim podejściu jednemu "na zdrowie" zapomniało się i krzyczał "Nebraska" podnosząc kieliszek do góry. Zapytany dlaczego krzyczy Nebraska, a nie chociaż Warszawa, odpowiedział, że jemu chodzi o na zdrowie ale jakoś tak mu wychodzi nebraska. Wszyscy nabrali kolorów i wyrazili chęć powtórzenia eksperymentu, który tym razem musieliśmy szybko skończyć, bo się sok malinowy skończył.
W butelce zostało około 1/4 wódeczki, którą skończyłam w gronie "naszych" przy najbliższej okazji, ciągle się zastanawiając jak mogłam po tylu już latach pobytu TU, nie przewidzieć takiego obrotu sprawy.

Pierwszy raz w życiu impreza tzw. zakrapiana musiała się skończyć z powodu braku soku! Czy to źle? Nie, tylko się cieszyć. Zawsze to taniej.

Nebraska!

Przewróciło się, niech leży.



Ptak, ryba i sznurek

Na czym rybę i ptaka powiesić?

Spotkałam się z krytyką materiału użytego do powieszenia dwóch glinianych ozdób. A tak na poważnie, to okropnie drażni pewnego, takiego co to żywemu nie przepuści ten sznurek. O! A raczej Ło!
Wkleiłam parę fotek ze stanu obecnego (hi hi - fachowo), jakieś pomysły mile widziane.