Środa czy czwartek jest teraz właśnie?
Nie miałam czasu na sprawdzanie tego. Bez względu jaki to dzień, jedno jest pewne, jest to dzień pracy!
Jesień, ciemno, mokro ale trzeba się podnieść i wyjść na przystanek. Siąpi coś z nieba, zimno jakoś. Wreszcie kupiłam sobie kolorowy parasol, poprzedni był granatowy. Czy to mi w czymś pomogło? Nie, nadal zastanawiam się jaki mamy dzień. Środa czy czwartek? Mogę zajrzeć do kalendarza w komórce, ale mi się nie che. Wolę się torturować.
Z całego serca chciałabym, żeby to był już czwartunio, ale coś mi mówi, że to jeszcze nie to. Siedzę w autobusie i czytam książkę ale co chwilę się zastanawiam, a może jednak już czwartek? Nie chcę pytać ludzi, zresztą i tak większość siedzi ze słuchawkami w uszach, tylko ja, mamut czytam książkę i to taką klasyczną papierową, z serii od deski do deski. Zastanawiam się, czy jakbym ich oderwała od tej elektroniki pytaniem : przepraszam, jaki mamy dzisiaj dzień, to czy umieliby od razu odpowiedzieć?
I tak się męcze.
W metrze, na ekranach, jak na złość też już przeszła tablica z datą i dniem tygodnia. No cóż, dajadę do pracy i jakoś się dowiem. A to takie proste, część mózgu podpowiada mi, żeby wyciągnąć w końcu komóre i sprawdzić, ale nie ta druga połowa upiera się przy średniowiecznym podejściu, spytać się kogoś, porozmawiać.
Po wejściu do biura, wysyłam pytanie do mamy, do Polski. Mam przed sobą komputer i w końcu wyciągnęłam komórke, ale nie, ja muszę to "usłyszeć". No i dowiaduję się, że jest środa.
Czy mi lepiej z tą informacją? Trochę tak, bo jestem jak ten lokowany produkt, gram dalej, nawet w środę. Jednak, morale trochę w dół, bo zamiast jutro obudzić się w piątuleczek, z którego już z tak zwanej górki, to dopiero będzie wreszcie ten czwartek.
 |
| Fot : Marecka. Nie poddaję się, dam radę i środzie. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz